Rozdział 14

Różowo -czarna zguba

Natallie obudziła się koło południa o od razu poczuła woń róż. Nieco dławiącą, ale prześliczną. Otworzyła oczy i zobaczyła, że było ich pełno. Jej cudny, szary pokoik a raczej jego połowa teraz była różowa i różowa

-Jezusie, za dużo różowego

Usiadła po czym otworzyła okno. Było tu... okropnie. To był styl Julianny, a nie jej. Dotknęła ręką ściany i miała ochotę się popłakać. Różowym pokój, a w nim różowe róże i jeszcze różowy list.... Dopiero teraz go zauważyła. Wzięła go i zaczęła czytać. W tym czasie do pokoju weszła Julia

-Wstałaś już?

-Mam ochotę Cię udusić -powiedziała

-To nie ja -uniosła ręce w geście obronnym -To od niego?

-Mhm

-Pokaż

-Nie 

-Tak -wyrwała jej list i zaczęła głośno czytać -Kochana Nat bla bla bla bla, musiałeś iść coś załatwić i wrócę dopiero jutro. Nie martw się, skarbie bla bla bla bla. Jakbyś nie czytała za 2 tygodnie jest bal bla bla  bla. Chcę iść z tobą bla bla bla bla. Liczę, że dotrzymasz danego mi słowa bla bla bla bla Kocham, Cooper

-Umiem czytać

-Wiem, a teraz kiedy idziemy po sukienkę

-Nigdzie nie idę

-Idziesz i pójdziesz

-Nie mam nic do powiedzenia?

-Nie, nie masz. Z Cooperem odebraliśmy Ci własne zdanie i nie wiem czy je odzyskasz

-Przegrałam, ale jeszcze wygram

Narzuciła na siebie jakiś sweter i poszła do toalety. W tym czasie Julianna wyjęła przyniesione przez chłopaka wczoraj gazety. Upatrzyła od razu dwie, piękne sukienki. Pierwsza z dłuższym tyłem, brzoskwiniowa , według niej bardzo ładna. Druga krótka z wycięciem na plecach, różowa. Niestety obie nie w guście Nat. Na następnych stronach były ciemne suknie. Kilka nawet w guście Nati i jednak bardzo w jej guście. Czarna, długa, gotycka, mroczna. Rodem z horroru. Na 100% spodobałaby się jej, lecz nie pasowałaby do tematyki balu. Miało być bajkowo, a nie prosto z piekła. Najwyżej siłą ją ubierze, będzie trudno ale da radę. Oby tylko Cooper niczego nie spieprzył. Wiedziała przecież jak Cecylia się do niego łasi. A ona potrafi być.... a raczej dopiąć swego. Schowała gazety pod łóżko i dotknęła ścian. Na serio się postarał, wyglądało ładnie i realistycznie. Chwyciła się za głowę

-Boziu, w co ja się wpakowałam

-A więc jednak maczałaś w tym palce -ze strachu aż podskoczyła

-No dobra. Pomogłam, a raczej użyczyłam Ci łóżka

-Co?!

-No, gdy on to -wskazała na ścianę -to ty spałaś na moim łóżku

-I nic nie słyszałam? Niemożliwe

-Puściłam Ci twoją ulubioną piosenkę i spałaś jak dzidzia

Usiadł na łóżku

-No ej, nie bądź zła

-Nie jestem. Nie wiem co...

-To nie mów nic. I powiedz na którą się zgodzisz -podsunęła jej jedną gazetę -Tą? Czy Tą?

-Bożę.... Ja w różowym?!

-Albo w brzoskwiniowym -dodała

-Nie chcę. Będę wyglądała brzydko

-Jesteś ładna. I szczupła. Będziesz wyglądała ślicznie

Natallie przytuliła się do Julii

-Kocham ten twój optymizm

-Bo ty w tym 'związku' jesteś pesymistką. A teraz ubierz je -podała jej szpilki- Nauczysz się chodzić

-Nie

-Już Ci powiedziałam, nie masz zdania. Ubieraj

Nie chętnie ubrała czarne szpilki. Bynajmniej były czarne. Zrobiła pierwszy krok i omal nie wylądowała na podłodze. Kilka kolejnych nie było już takich tragicznych. Jednak nogi odmawiały jej posłuszeństwa. Wolała swoje, wygodne trampki, lecz czuła coś do niego i dla niego to robiła. Chodziła tak jeszcze godzinę

-Mogę już je zdjąć? Proszę

-Mhm, jestem zadowolona z efektu

-Uffff - zdjęła buty -moje biedne nóżki

-To idź odpocznij

-A ty?

-A ja mam jeszcze coś do zrobienia

Nati położyła się na łóżko. Dopiero teraz dostrzegła jak bardzo jest późno. Zastanawiała się co takiego miał do załatwienia Coop. Dzień nieobecności to całkiem sporo. W ogóle też nie słyszała o balu. Zanim zasnęła spytała

-Co to za bal?

-Niespodzianka z gwiazdką.....

*****************************************************************************

Cześć! Jak pewnie zauważyliście zmieniła się grafika. I to już dawno, ale teraz dopiero przypomniałam sobie, że o tym nie powiedziałam (cała ja xD). Koniec przerwy świątecznej o nie........ Nie wiem jak wy, ale ja chcę wakacje. Słoneczko, całe dni beztroskiego leniuchowania i wolność

O tak!

A teraz jeszcze pokaże zdjęcie grafiki, gdyż nie widać jej tak jakbym sobie życzyła. Sama ją wykonałam i jestem z siebie dumna

Pozdrawiam

Laur Cia